Ledevaertkerk

De Protestantse gemeente ontstond in het begin van de zeventiende eeuw. Een aantal bewoners van Chaam en omgeving werd rond 1610 van rooms-katholiek protestant. Het kerkgebouw draagt sinds de jongste restauratie de naam Ledevaertkerk naar een zeer oude luidklok uit 1392.

De klok is na het opblazen van de kerktoren in 1944 schijnbaar ongeschonden uit het puin tevoorschijn gekomen. Het randschrift van de klok luidt:

Ledenaert is miine naeme, miin luut si gode bequame: m:ccc:xcii
(Leonard is mijn naam, moge mijn geluid God welgevallig zijn 1392)

Heel lang heeft men de naam van de luidklok als Ledevaert gelezen. Wetenschappelijk onderzoek in 2001 heeft uitgewezen dat de naam niet als Ledevaert gelezen moet worden maar als Ledenaert. Bij het maken van de gietmal is de letter n ondersteboven op de sierrand terechtgekomen. Met Ledenaert wordt Leonardus bedoeld, een heilige die in de veertiende eeuw in o.a. Brabant werd vereerd. De Protestantse gemeente heeft besloten de eenmaal gekozen naam te handhaven.

Het kerkgebouw is uiteraard veel ouder dan de huidige naam. Oorspronkelijk behoorde de inwoners van Chaam tot de parochie van Alphen. In 1423 was er een kapel en kregen de Chaamse katholieken toestemming er twee missen per week op te dragen. De kapel was gewijd aan Sint-Antonius Abt, evenals het latere kerkgebouw. Met de vervanging van de kapel door een kerk werd in 1461 begonnen. Twee jaar later werd Chaam een zelfstandige parochie. Waarschijnlijk werd het koor en het transept (ook wel dwarspand of dwarsschip genoemd) in de jaren 1460/1470 gebouwd. Het schip van de kerk kwam later gereed. De toren verrees in het eerste kwart van de zestiende eeuw.
In 1815 werd door de gebroeders Van Hirtum, orgelmakers te Hilvarenbeek, een orgel in de kerk geplaatst, dat tachtig jaar later sterk werd gewijzigd door orgelbouwer Van Druten. Bij de jongste restauratie kreeg ook het orgel een grondige nakijkbeurt.

De mooie toren kwam in de negentiende eeuw in handen van de burgerlijke gemeente.